ترامپ خواستار کاهش 2.5 درصدی نرخ بهره شد

دونالد ترامپ دوباره به جروم پاول حمله کرده — این بار با درخواست کاهش 2.5 درصدی نرخ بهره!

این تیتر جسورانه‌ای‌ست، اما هیچ‌کس واقعاً انتظار ندارد چنین چیزی اتفاق بیفتد. بازارها تقریباً بی‌تفاوت بودند و فدرال رزرو هم مسیرش را تغییر نمی‌دهد. با این حال، در فضای سیاسی ملتهب، حتی «سر و صدا» هم می‌تواند بازارها را تکان دهد.

کاهش 2.5 درصدی؟ هیچ‌کس آن را جدی نمی‌گیرد

درخواست ترامپ واقع‌بینانه نیست. اقتصاد آمریکا در بحران نیست. تورم، هرچند نسبت به 2022 پایین‌تر آمده، هنوز بالاتر از سطح مطلوب فدرال رزرو است. بازار کار هم قوی و باثبات است. در عین حال، پیش‌بینی رسمی خود فدرال رزرو فقط شامل دو کاهش جزئی 0.25 درصدی در سال جاری‌ست — نه ده برابر آن.

پس چرا چنین حرفی زده شده؟

ترامپ می‌خواهد اگر اقتصاد کند شد یا بازارها افت کردند، پاول را مقصر جلوه دهد. با درخواست یک کاهش شدید، تصویری می‌سازد که انگار پاول عامل جلوگیری از رشد اقتصادی‌ست، حتی اگر داده‌ها خلافش را بگویند. این یک تاکتیک رسانه‌ای‌ست: آن‌قدر بحث را به سمت افراط بکش تا حتی کاهش‌های کوچک، «ناچیز» به نظر برسند.

پاول همچنان به داده‌ها متعهد است

جروم پاول مستقیماً به ترامپ واکنش نشان نداده و مسیر سیاستی‌اش را هم عوض نکرده. او همچنان به تورم و داده‌های اقتصادی چشم دوخته.

یکی از نگرانی‌های اصلی پاول در حال حاضر تعرفه‌هاست. جالب آن‌که این تعرفه‌ها از میراث اقتصادی خود ترامپ هستند. حالا شرکت‌ها تازه شروع کرده‌اند تا این هزینه‌های اضافی را به مصرف‌کننده منتقل کنند. این یعنی فشار تورمی جدید — که کاهش نرخ بهره را برای فدرال رزرو سخت‌تر می‌کند.

در همین حال، اقتصاد آمریکا همچنان در حال رشد است — برخلاف اروپا که به‌دلیل رکود، نرخ بهره را کاهش داده. بنابراین پاول دلیلی برای عجله ندارد.

نتیجه نهایی: فدرال رزرو فقط با درخواست ترامپ نرخ بهره را کاهش نمی‌دهد؛ بلکه منتظر سیگنال‌های واقعی از اقتصاد خواهد بود.

بازارها نمی‌توانند سر و صدا را نادیده بگیرند

حتی اگر درخواست کاهش 2.5 درصدی هرگز عملی نشود، وقتی کسی به تأثیرگذاری ترامپ چنین حرفی می‌زند، بازار گوش می‌دهد. این حرف‌ها فشار می‌آورد، انتظارات را تغییر می‌دهد و فضای عدم اطمینان می‌سازد.

ممکن است دلار آمریکا کمی تضعیف شود اگر معامله‌گران حس کنند ترامپ ممکن است سیاست‌های فدرال رزرو را در آینده تحت تأثیر قرار دهد. اما لحن باثبات پاول فعلاً کمک می‌کند دلار در جای خود بماند.

در بازار اوراق قرضه، شاید شاهد افت تدریجی در نرخ بازده اوراق کوتاه‌مدت باشیم — نه به‌خاطر اینکه کاهش شدیدی در راه است، بلکه چون معامله‌گران معمولاً سعی می‌کنند پیش‌دستی کنند. با این حال، بدون تأیید از سمت داده‌های تورمی یا اشتغال، این حرکت‌ها دوام زیادی ندارند.

بازار سهام هم ممکن است نوسان‌پذیر باشد، نه جهت‌دار. سهم‌های فناوری و املاک معمولاً از انتظارات کاهش نرخ بهره سود می‌برند، اما بانک‌ها آسیب می‌بینند. با توجه به اینکه تعرفه‌ها قیمت‌ها را بالا می‌برند و فدرال رزرو هم محتاط مانده، روند مشخصی وجود ندارد — فقط نوسان‌های شدید کوتاه‌مدت.

کاهش کوچک نرخ بهره چه تأثیری دارد؟

اگر فدرال رزرو در نهایت 0.25 یا 0.5 درصد کاهش دهد، نباید انتظار تأثیر بزرگی بر زندگی روزمره داشت.

پرداختی‌های وام‌های با نرخ متغیر کمی کاهش می‌یابد، اما وام‌های با نرخ ثابت تغییری نمی‌کنند. سپرده‌گذاران، به‌ویژه بازنشستگان، از افت بیشتر سود بانکی آسیب می‌بینند. در عوض، قیمت سهام و مسکن ممکن است دوباره رشد کند — به نفع کسانی که دارایی دارند. اما کسانی که در بازار سرمایه حضور ندارند، مخصوصاً خانوارهای کم‌درآمد، احتمالاً هیچ منفعتی نخواهند دید.

به طور خلاصه، کاهش‌های کوچک به نفع دارندگان دارایی و بدهکاران است.

ترامپ می‌داند کاهش 2.5 درصدی اتفاق نمی‌افتد

ترامپ احتمالاً خودش هم می‌داند که فدرال رزرو چنین کاهش بزرگی نخواهد داد. اما هدفش چیز دیگری‌ست: فشار رسانه‌ای. این یک تاکتیک برای تغییر فضا، مقصر جلوه دادن دیگران، و نشان دادن خودش به‌عنوان کسی‌ست که می‌خواهد اوضاع را «درست کند» — حتی اگر سیاست‌های خودش به تورم دامن زده باشند.

حتی وقتی بازارها می‌دانند که فدرال رزرو طبق این درخواست‌ها عمل نمی‌کند، صرفاً مطرح شدن چنین ایده‌ای می‌تواند انتظارات را کمی به سمت کاهش نرخ سوق دهد. این یعنی:

«شاید نرخ‌ها زیادی بالاست… شاید مشکلی در زیر سطح اقتصاد پنهان شده…»

و این باعث می‌شود کاهش‌های آینده، حرکتی منطقی و قابل قبول جلوه کند، نه اقدامی از سر اضطرار.